fundament kratownicowy
tzw jacket, konstrukcja (zespół konstrukcji), którą tworzą słupy kratowe, stosowana na większych głębokościach.
Utwierdzane w dnie morskim przy pomocy elementów w postaci pali lub kesonów. W porównaniu do monopala są mniej materiałochłonne.
jest rozwiązaniem o różnych wykonaniach z trzema lub czterema kotwieniami w dnie. Całość oparta jest na konstrukcji kratownicowej wykonanej z rur o średnicy dochodzącej do 2m, które tworzą wieżę z platforma do montażu siłowni. Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że fundamenty tego typu mogą być wykonywane na wodach o głębokości dochodzącej do 50m (45 Beatrice).
Zalety konstrukcji kratownicowej to -większa wytrzymałość na falowanie z uwagi na mniejsze przekroje rur -dobrze znana konstrukcja z uwagi na jej powszechność stosowania przy wydobyciu ropy i gazu
Wady: – większe koszty wstępne wykonania – problematyczny transport
Instalacja
Istnieją generalnie dwie metody:
– palowanie przed montażem fundamentu (pre-piling)
– palowanie po montażu (post-piling)
Pre-piling – w dnie morza wykonywane są pale fundamentowe (trzy lub cztery w zależności od typu wieży), na które nakładana jest kratownica i pionowana. Zaletą tej metody jest możliwość osobnego wykonywania dwóch elementów (na morzu fundamentów palowych, w zakładzie na brzegu wieży kratownicowej). Wieża jest tutaj chroniona przed masami błotnymi bowiem brudne prace wykonywane są przed jej osadzeniem. Pierwsza elektrownią wiatrową gdzie wykorzystano pre-palowanie była Alpha Ventus. Przy jej montażu dostrzeżono kolejną zaletę, krótki czas wykonywania prac na morzu, możliwość wykorzystania okien pogodowych (niskie falowanie).
Post piling – metoda rzadko stosowana. Kotwienie do dna odbywa sie tutaj po osadzeniu kratownicy na dnie morza, poprzez specjalne otwory montażowe, przez które wbijane są pale fundamentowe. Po zakończeniu palowania całość unieruchamia się tulejami zamocowanymi do pali
